Feeds RSS
Feeds RSS

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Είμαι δασκάλα και ...με αρέσει!


Είμαι δασκάλα και ειναι όμορφο
...να έρχονται οι παλιοί σου μαθητές να σε αγκαλιάζουν ,να σε φιλάνε, να σου λένε πως σε αγαπάνε και θέλουν να τους κάνεις μάθημα πάλι..

...Να έρχονται σε σενα να τους ανοιγεις το μπουκαλάκι το νερό γιατί η κυρία όλα τα μπορεί....

... Να τους μαθαίνεις να δένουν τα κορδόνια τους .

Να ακους καθε πρωί "κυρία είσαι πολύ όμορφη" ενώ εσυ νιώθεις χάλια.

Να καταλαβαίνουν το καινουριο άρωμα σου και το καινουριο lip gloss.

Nα κόβεις απλά τις άκρες απο τα μαλλιά σου και όλα να ναι "μεγιές κυρία" ενω κανείς άλλος δεν το είχε παρατηρήσει.

Να θέλουν να κάτσουν όλα κοντά στην έδρα.
Οταν παίζετε μαζί να θέλουν να σου κρατούν το χέρι στον κύκλο.

Να σε κοιτάνε με ορθάνοιχτα μάτια να δείχνεις που είναι η Ικαρία που πήρε το όνομα της απο τον Ικαρο.

Να σου δίνουν μια αγκαλιά ενώ τους διορθώνεις το γραπτό.

Να κλαίνε και να βρισκουν καταφύγιο στην αγκαλιά σου.

Να χτυπάνε στο διάλειμμα και να θέλουν μόνο εσένα να τους καθαρίζεις την πληγή.

Να έχετε σχολάσει στις 1.15 και στις 1.20 να σε βλεπουν στο δρόμο και να σε χαιρετάνε...Και στις 1.22 και στις 1.25.

Να ζωγραφίζουν και στο τέλος ολες οι ζωγραφιές να ναι για σενα και με αφιέρωση.

Να μαθαίνουν όλα τη διαίρεση και να ξερεις πως τα βοήθησες εσύ.

Οταν κάτι σε απασχολεί να το καταλαβαινουν και να σου λένε "τι έχεις κυρία;"

Να σε καλούν στα πάρτυ τους.

Να ετοιμάζουν πάρτυ εκπληξη για τα γενέθλια σου

Να χαίρονται που πλησιάζει η γιορτή σου.

Να τα μαλώνεις και να σε αγαπάνε .

Να τα μαλώνεις και πάλι να είσαι η καλυτερότερη δασκάλα.

Nα σε λένε καταλάθος μαμά .


Να σου λένε τα μυστικά τους.

Να θέλουν να σου πάνε την τσάντα στο γραφείο για να μην κουράζεσαι.

Να σου φτιάχνουν πάνω στην έδρα τα βιβλία της ημέρας.

Να σου προσφέρουν κάτι απο το φαγητό τους.

Να "σκοτώνονται" για το ποιος θα σου δανείσει το ψαλιδάκι του.

Να σου λένε πως σ αγαπούν πολυυυυυυυ...

Να σου λένε πως όταν μεγαλώσουν θέλουν να γίνουν δάσκαλοι και δασκάλες.

Να σε αγκαλιάζουν τόσο σφιχτά που δεν μπορείς να αναπνεύσεις....

Να λάμπουν απο χαρά όταν παίζεις μαζί τους στην αυλή....

Να σου λένε τι όνειρο είδαν χθες....

Και όσο και αν μας κόβουν τα επιδόματα την αγάπη των παιδιών δεν μπορούν να την κόψουν...